​

                                                    АРШАНШЧЫНЫ ЛЮБАЙ ЗЯМЛЯ...

Горад-працаўнік, горад-паэт, горад-воін, горад-вучоны — жыць табе яшчэ тысячы і тысячы год. Нізкі табе паклон ад усіх тваіх сыноў.

                       У.Караткевіч.”Рша камен…”

Бусліная,

                  спеўная,

                                   хлебная,

Бясконцая, крыху таемная,

Магутная,

                   гулкая,

                                       вольная,

Шырокая, спрытна–раздольная,

Квяцістая, мякка–гаючая,

Святая, прыгожа–пявучая,

Прыветная, вечна зялёная,

Нябёсамі благаславёная

      Аршаншчыны

                            роднай

                                        зямля.

​

                                                                     МОЙ ГОРАД

                                                                         (песня)

                                                                                                                                Музыка Ганны Кароткінай

                                                                                                                  I звалі наш горад:

                                                                                                                           «Рша камен…»

                                                                                                                                               Уладзімір Караткевіч

1.Скрыжаляў водар аксамітны

Смугой ахутвае блакітнай,

Слязьмі дажджоў афарбаваны,

У водар кветкавы прыбраны—

Прыпеў:

Мой горад—вольны ты, як песня,

Як сінь блакіту ў паднябессі,

Ты шчасце,боль мой і надзея,

Лячу ў думках да цябе я.

Загадкавы, бы таямніца,

Мой горад – ты жыцця крыніца,

Ты лёс, каханне і трывогі,

Усё мае шляхі-дарогі.

.

​

                                  Я  ЖЫВУ...

Не хвалююць багацці, ні слава,

Хай бяда толькі ў дом мой не б’ецца.

Жыць хачу і любіць апантана,

Каб з грудзей вырывалася сэрца.

​

                                Зімовыя замалёўкі

Неўпрыкмет прыйшла зіма—

Усё мяцеліца мяла.

І марозік ваяваў,

З ёй на пару працаваў.

​

                                Зімовыя замалёўкі

Неўпрыкмет прыйшла зіма—

Усё мяцеліца мяла.

І марозік ваяваў,

З ёй на пару працаваў.

​

                                                 Беларусь адзіная

Поле васільковае,

Возера празрыстае,

Неба жаўруковае

І дубы вячыстыя—

Ўсё краіна родная,

Беларусь адзіная,

Гордая і вольна,

Самая любімая.

                         Зімой

​

Снежань, студзень і люты—

Тры месяцы снежнай зімы.

Снежань, студзень і люты—

Студзёныя хлопцы—браты.

                                                Вядомы ўсяму свету літаратар

                                                                                                           Прысвячаецца майму земляку   

                                                                                                           Уладзіміру Сямёнавічу Караткевічу       

Ты—наша слава, вечнае сумленне,

Да праўды непамернае імкненне.

Святы і чысты, разам з тым і грэшны,

У творчых пошуках нястрымана-бязмежны.

Ускормлены духмяным жытнім хлебам,

Аблашчаны блакітна-сінім небам.

                                БУДУ Я СПАСАТЕЛЕМ

Мир профессий многолик,

Милые читатели.....

Но скажу вам напрямик:

“Я хочу в спасатели!”

                                                            Наша Перамога

Перамога! Наша Перамога!

Вось і скончана крывавая дарога...

Над  зямлёй буяе светлы май,

Ззяе радасцю і сонцам родны край.

                                     ЯНЫ ЗМАГАЛІСЯ, МОЙ ДРУЖА...

​

Яны змагаліся, мой дружа,

За мір, за сонца, за зямлю,

За птушку, што ў небе кружыць,

За хлеб духмяны, за раллю.

                                                  ЖЫВУ Ў РОДНЫМ КРАІ БЕЗ ВАЙНЫ

​

Жыву ў родным краі без вайны

пад сонцам ясным.А між тым у свеце

Яшчэ ваююць нечыя сыны

І галадаюць, паміраюць дзеці.

                                            РОДНАЯ МОВА

​

Краiна светлая  мая -

Беларусь-Радзіма!

Неабдымная зямля,

Як ты сэрцу міла!

                      ГОРОД -ПЕСНЯ

Люблю давно я этот город

За то, что он красив и молод,

Прекрасен, чист, уютен, светел.

Мой Витебск! Лучший ты на свете!

                                МОВА МАЯ БЕЛАРУСКАЯ

Мова мая найярчэйшая ў свеце,

Яна даспадобы дарослым і дзецям.

Кожнае слова ў ёй б’ецца крыніцай,

Гучна грыміць і грыміць навальніцай,

Золатам ззяе, брыльянтам блішчыць,

Гулка, раскаціста, спеўна гучыць.

                                                 СЛАЎЛЮ РОДНУЮ МОВУ

Радзімы

                Мову

                         Ўслаўляю!

І верш ёй,

                  Роднай,

                                    Прысвячаю.

                     Мой дед- простой солдат

Мой дед-сержант. Простой солдат.

Он защищал Сталинград,

Брал Вену, Прагу, Кёнигсберг…

Мой дед-боец. Он лучше всех.

                                                     Город песен и чудес

​

                                                                                   Витебску посвящается

​

В Белоруссии любимой много славных городов,

Но, что Витебск лучший в мире, поручиться я готов.

На реке Двине стоит он, шелестя листвой аллей.

Вечерами окна светят миллионами огней…

                                         Город над Западной Двиной

Город над Западной Двиной,

Город славы военной, трудовой.

Витебск наш родной!

Гордимся мы тобой!